Drzewo genealogiczne Piaszczyńskich i rodzin spokrewnionych.

Akt nr 242 Łomżyca
Działo się w mieście Łomża dnia 17 ( 29 ) Września 1872 roku roku o godzinie 1 po południu.
Stawił się osobiście Jan Piaszczyński gospodarz w Łomżycy zamieszkały 32 lat mający w obecności Tomasza Janowskiego 60 lat i Jana Śmiarowskiego 35 lat mającego obaj gospodarzy w tejże wsi zamieszkałych i okazali nam dziecię płci męskiej oświadczając, iż urodziło się ono w Łomżycy wczoraj ( 28 września) o 6 rano z prawowitej małżonki jego Tekli z Janowskich 28 lat mającej. Dziecięciu temu na chrzcie świętym dziś przed księdzem Kudrewiczem (?) odprawionym dano imiona Michał Jan, a rodzicami chrzestnymi jego byli Jan Śmiarowski i Marianna Matwiszewska. Akt ten okazującym okazującym i świadkom niepiśmiennym przeczytany - przez Nas podpisany.
Ks. Markowski Wiktor sprawujący Akta Stanu Cywilnego.

Raport z przeprowadzonego dochodzenia
7 lutego 1912 roku rezerwowy oficer Straży Ziemskiej Powiatu Szczuczyńskiego, sztabskapitan
Topolski, na polecenie Pana Naczelnika Szczuczyńskiego Zarządu z 25 stycznia tego roku Nr 232,
przeprowadził dochodzenie w sprawie skargi Aleksandra Borowskiego, mieszkańca wsi Toczyłowo,
na księdza Piaszczyńskiego, że ten w dniu 5 stycznia tego roku nie zaszedł do niego ze świętą
wodą, co potwierdzili niżej wymienieni:
1.
Administrator rydzewskiej parafii ksiądz Michał Piaszczyński lat 40 zeznał, że 5 stycznia
tego roku faktycznie był we wsi Toczyłowo z kolędą. Do Borkowskich nie zaszedł aby dać
im do zrozumienia, że niejednokrotnie dochodzą do niego następujące wiadomości: Jan
Borkowski żyje z żoną swojego zmarłego brata; Stanisław i Konstanty Borkowski mieszkają
z nim w jednym domu i wiedząc o tym nie wyrażają swojego sprzeciwu. Aleksandra i
Stanisława Borkowskich ksiądz Piaszczyński ani razu od roku nie widział w kościele, jako
ojciec duchowny nie mógł pozostać obojętnym wobec tego rodzaju niechrześcijańskich
zachowań Borkowskich, dlatego też nie zaszedł do nich ze Świętą Wodą.
Stanowisko swoje ksiądz Piaszczyński jeszcze w drodze do wsi Toczyłowo wyraził
organiście Ptaszyńskiemu, w drodze, gdy jechali razem do wsi Toczyłowo mówił o tym
głośno i dlatego możliwe jest, że i powożący, mieszkaniec wsi Rydzewo Józef Malinowski,
też mógł to usłyszeć.
2.
Organista rydzewskiej parafii, Stanisław Ptaszyński lat 62, katolik zeznał, że ksiądz
Piaszczyński faktycznie, gdy jechali do wsi Toczyłowo, powiedział mu, że do Borkowskich
nie zamierza jechać i nazwał ich niechrześcijanami. Ksiądz Piaszczyński niejednokrotnie
mówił i radził się jego, jak sprawić aby Borkowscy byli bardziej religijni, bo oni swoim
zachowaniem źle wpływają na jego stadko (parafian).
3.
Mieszkaniec wsi Rydzewo, Józef (nieślubny) Malinowski, lat 35, katolik zeznał, że
rozmową księdza Piaszczyńskiego z organistą nie interesował się, chociaż słyszał, że w
rozmowie wymieniali oni rodzinę Borkowskich, nazywając ich ludźmi mało religijnymi.
4.
Sołtys wsi Toczyłowo, Piotr Adamski syn Józefa, lat 44, katolik zeznał, że rodzina
Borkowskich wyróżnia się między wszystkimi mieszkańcami wsi Toczyłowo; Jan
Borkowski już od 7 lat żyje z żoną swojego zmarłego brata, mieszkańcy wsi Toczyłowo
niejednokrotnie zawiadamiali o tym księdza Piaszczyńskiego. Borkowscy nie świętują
żadnych świąt i nawet w dzień Zmartwychwstania łowili ryby. We wsi Toczyłowo ludzie
mówią, że coby komu nie zginęło z żywego inwentarza, wszystko to można znaleźć u
Borkowskich na stole. W rydzewskim kościele Adamski prawie nigdy Borkowskich nie
widział. 5 stycznia Adamski chodził razem z księdzem Piaszczyńskim, przy czym ksiądz
prosząc go, aby ominąć dom Borkowskich powiedział, że to będzie dla nich karą – ale za co
tego dokładnie ksiądz Piaszczyński nie powiedział. Adamski skargę uważa za całkowicie
niesłuszną.
5.
Mieszkaniec wsi Toczyłowo Franciszek Dobrowolski syn Piotra, lat 52, katolik, zeznał to
samo co sołtys Adamski.
6.
Mieszkaniec wsi Toczyłowo Piotr Obierzyński syn Józefa, lat 44, katolik, zeznał to samo co
sołtys Adamski.
7.
Mieszkaniec wsi Toczyłowo Stanisław Garlicki syn Wiktora, lat 46, katolik zeznał, że choć
Borkowskim nigdy nic złego nie uczynił, to z Borkowskimi zawsze był i jest we wrogich
stosunkach od kiedy donieśli na niego, że razem z nimi zajmował się kontrabandą, a kiedysię z tego wybronił, to zaczęli go obwiniać o to, że wygadywał bezczelne i złe słowa
przeciw Osobie Cesarza (Cara).
8.
Mieszkaniec wsi Toczyłowo Stanisław Borkowski syn Jana, lat 58, katolik, zeznał że nie ma
żadnych pretensji do księdza Piaszczyńskiego, i w tym dniu kiedy ksiądz chodził ze Świętą
Wodą, jego w domu nie było.
9.
Mieszkaniec wsi Toczyłowo Jan Borkowski syn Jana, katolik lat 52 zezna, że nie ma
żadnych pretensji do księdza Piaszczyńskiego, mieszka z nim żona jego zmarłego brata z
takiego powodu, że przyjął ją do siebie z litości, a źli ludzie mówią że on z nią żyje.
10.
Mieszkaniec wsi Toczyłowo Aleksander Borkowski syn Jana katolik lat 48 zeznał, że dnia 5
miesiąca stycznia ksiądz Piaszczyński był we wsi Toczyłowo, do Borkowskich nie zaszedł,
po tygodniu gdy Borkowski był w osadzie Grajewo, podszedł do niego Podoficer
Żandarmerii Dziuba i spytał, czy prawdą jest, że ksiądz nie był u niego ze Świętą Wodą,
Borkowski odpowiedział, że to prawda, ale dlaczego ksiądz u niego nie był to on nie wie,
ale wydaje się jemu, że przyczyną tego jest, że był świadkiem przeciwko Garlickiemu,
mieszkańcowi tej samej wsi, w policyjnej sprawie; o takim swoim przypuszczeniu, a także o
pozwaniu Garlickiego, zawiadomił Strażnika Głodałę w obecności Dziuby.
Podsumowanie
Przeprowadzonym dochodzeniem, w świetle zeznań świadków, można wywnioskować, że ksiądz
Piaszczyński faktycznie nie zaszedł do Borkowskich aby ukarać ich jako władza duchowna, jako
ludzi niereligijnych, zachowujących się po niechrześcijańsku i źle wpływających na pozostałych
parafian, niczego złego o księdzu Piaszczyńskim, oprócz dobrego, powiedzieć o nim nie mogę, to
człowiek bogobojny, wykształcony, konsekwentny, w krótkim czasie zdobył serca nie tylko swoich
parafian, ale i ludzi z parafią nie związanych; sprawami politycznymi, jak widać, nie interesuje się.
Sztabskapitan Topolski /.../

Odpis testamentu ks. Michała Piaszczyńskiego

ODPIS

Testament ks. Michała Piaszczyńskiego. W Imię Trójcy Przenajświętrzej. Duszę moją polecam nieprzebranemu miłosierdziu Bożemu, pozostałością zaś moją doczesną dysponuję w sposób następujący: Spadkobiercą moim ogólnym postanawiam czworo dzieci po zmarłym bracie moim Antonim Piaszczyńskim – Edwarda, Jadwigę, Stanisławę i Zofię Piaszczyńskich – wszyscy oni zamieszkali są w Kolnie, ziemi Łomżyńskiej. Ponieważ dzieci te są jeszcze małotetnie, a może i podczas zejścia mego z tego świata, również będą jeszcze niepełnoletni, spadek cały po mnie dla tych czworga otrzyma ich matka Stanisława Piaszczyńska, lub gdyby jej zabrakło, to najstarszy z tych dzieci Edward i spadek ten obróci na kształcenie z tych czworga dzieci. Pomijam innych krewnych gdyż stosownie do obietnicy uczynionej bratu memu Antoniemu opiekowałem się tymi jego dziećmi o ile mogłem i cały swój majątek przekazuję im. Spadek po mnie składać się będzie: z mebli, ubrania, bielizny, pościeli, inwentarz żywego i martwego, sprzętów gospodarczych, zboża, paszy i t. podobnych rzeczy. Służbie nic należeć się nie będzie bowiem służbie należność wypłacam miesięcznie i to zawsze z góry. Żadnych zobowiązań prywatnych nie zostawiam. Jeżeli by się okazały jakieś pieniądze złożone na książeczkę P.K.O., to te stanowią własność kościelną, a nie moją i kościół przy którym byłem proboszczem takowe przez mojego następcę z P.K.O. podniesie. Żadnych kapitałów w gotówce, przypuszczam, że nie będzie, a gdyby co było, przeznaczam na dobro Kościoła. Bibliotekę moją przypisuję dla Seminarium Duchownego w Łomży. Wykonawcę testamentu mego czynię księdza Tadeusza Ciborowskiego z Adamowicz, w razie gdyby on wykonaniem testamentu zająć się nie mógł czy nie chciał, mianuję wykonawcą testamentu księdza Dziekana Piotra Kotlewskiego z Teolina. Wykonawca testamentu pokryje ze spadku wszystkie moje prawne zobowiązania gdyby takowe pozostały. Jeżeli pozostaną jakie nieodprawione intencje mszalne zwane obligi, ze spadku pokryje tą sumę wykonawca testamentu i odda obligi wraz z należnością za nie jakiemu księdzu z sąsiedztwa. Opieczętowane pozostałości mojej przez Sąd, oraz składanie rachunków z wykonania testamentu – wykluczam, o ile ustawy państwowe tego wymagać nie będą. Testament pisany i podpisany własnoręcznie. Balla Kościelna dnia dwudziestego Grudnia tysiąc dziewięćset dwudziestego siódmego roku. /-/ Ksiądz Michał Piaszczyński proboszcz parafii Balla Kościelna.
Miasto Suwałki 24 sierpnia 1935 roku.
Przewodniczący Wydziału Zamiejscowego w Suwałkach Sądu Okręgowego w Grodnie Sędzia Okręgowy Andrzej Tarnowski. Miasto Suwałki dwudziestego czwartego sierpnia 1935 roku Przewodniczący Wydziału Zamiejscowego w Suwałkach Sądu Okręgowego w Grodnie Sędzia Okręgowy Andrzej Tarnowski. Przewodniczący Wydziału Zamiejscowego w Suwałkach Sądu Okręgowego w Grodnie Sędzia Okręgowy Andrzej Tarnowski.
Z g o d no ś ć niniejszego odpisu z oryginałem świadczę i wydaję Księdzu Tadeuszowi Ciborowskiemu. Stempla pobrano złotych jeden, groszy dziesięć, na rzecz Notariusza złotych pięć i zapisano do repertorium za rok 1936 pod Nr 957.