Drzewo genealogiczne Piaszczyńskich i rodzin spokrewnionych.

Wieś Grzędy to miejsce niezwykłe i szczególne na mapie historycznej powiatu grajewskiego. I chociaż osada nie istnieje już od 70 lat - jednak historia i życie jej mieszkańców ciągle wzbudzają żywe zainteresowanie turystów, miłośników regionu i historyków.
Jesienią 1932 roku jej luźno porozrzucane zabudowania, posadowione na piaszczystych wydmach pośród nadbiebrzańskich bagien, łąk i lasów odwiedził grajewski urzędnik, działacz społeczny i pisarz Bronisław Kretowicz[1]. Wyprawa zaowocowała obszernym reportażem drukowanym w odcinkach w czasopiśmie „Region Białostocki ”.
Autor w Grzędach spędził zaledwie jeden dzień. Miało to zapewne istotny wpływ na charakter artykułu, który jest jedynie swego rodzajem „grzędzieńskiej impresji”. Zbyt mało tu nazwisk mieszkańców, głębszego opisu ich codziennego życia, czy też szeroko rozumianej historii tej zagubionej wśród bagien i lasów wsi. Chciałoby się przecież razem z autorem „obejrzeć” tutejszą chatę, „posiedzieć” w jej izbie, „posłuchać” opowieści jej mieszkańców…
Pomimo tych mankamentów, opis wsi zrobiony ręką Bronisława Kretowicza zawiera kilka nieznanych i cennych szczegółów z historii osady.
Autor i jego artykuł wplótł się tym sposobem w historię wsi, która zaledwie dekadę później- 16 sierpnia 1943 roku uległa unicestwieniu.” W krótkiej chwili rozpadła się wspólnota, a zarazem odrębność blisko 30 rodzin. Stuletnie dzieje mieszkających na tym skrawku odciętym od świata przez bagna i lasy ludzi nieopisana i nieutrwalana legła w gruzy i zaczęła odchodzić w niepamięć…