Drzewo genealogiczne Piaszczyńskich i rodzin spokrewnionych.

Lubenia 1884r. wieś w powiecie Rzeszowskim nad potokiem Lubenią wpadającym z prawego brzegu do Wisłoka, 230 m. npm. Od zachodu otaczają wieś lasy, u których granic znajduje się po kilka chat mających nazwy ( idąc od północy ku południowi): Kosina, Maternówka, Jasieniki, Obręczna i Szumówka. Na południu podnosi się Lubenia do 426m npm., a na wschodniej stronie stoi kilka chat zwanych Czeczukami. Lubenia ma 1848 mieszkańców rzym-katol. (opróz kilkunastu żydów), parafia rzym-katolicka, szkoła ludowa; należy do urzędu pocztowego w Czudcu. Aktu erekcji parafii nie ma, ale w innym akcie jest wymieniony w 1493r Jan, pleban z Lubeni, przełożony bractwa duchownego obwodu rzeszowskiego i tyczyńskiego. Według tradycji miał zbudować kościół Rafał ze Stemberku Kostka przed 1640; jednak teraźniejszy kościół zdaje się być późniejszej budowy; poświęcił go w r. 1745 biskup Wacław Sierakowski. Parafia znajduje się w diecezji przemyskiej, dekanacie rzeszowskim; ma dołączone Siedliska, Solonkę, Straszydło i Zarzyce z ogólną ludnością 4954 rzym-katol. i 124 izraelitów. Pos.większ. Ludwika hrabiego Wodzickiego ma obszaru 247 mr. roli i 14 mr. lasu; pos. mniej 1914 mr. roli, 182 mr. łąk i ogrodów., 244 mr. pastwisk i 448 mr. lasu. Lubenia graniczy na północ Siedliskami, na południe ze Straszydłem, na zachód Wyżnem, a na wschód z lasami należącymi do Hermanowy.